dinsdag 27 december 2011

woensdag 14 december 2011

gedicht over me zelf

Dit ben ik,
Ik luister naar mijn hart
Mijn leiddraad is gevoel
Impulsief en ontstuimig Zijn de dingen die ik doe
Soms verlies ik controle
Maar vind altijd weer houvast
Voor de meeste ongrijpbaar Stroom als water door je vingers
Als ik me niet veilig voel Keer ik in mezelf,
verdwijn De sfeer bepaald mijn stemming
Spanning vind ik niet fijn
Wat mij beweegt is liefde Om spullen geef ik niks
Altijd bereid te helpen Ik veroordeel niet
Mijn handen brengen genezing
Maar soms verdwaal ik in m'n hoofd
Ik ben kwetsbaar en gevoellig
Vrijheid is mijn geloof
Eigenwijs en soms ondeugend
Ik loop niemand achterna
Volg alleen m'n eigen regels
Ik weet waar ik voor sta
en daar vecht ik voor
tot me leven eindigt


rozen zijn rood lucht is blauw
vriendschap en liefde betekend trouw
het is niet alleen zegen dat van je hou
maar ook om je geef
en samen met jou leef
maar toch geef het me een gevoel
dat ik het bij jou heel goed doe
je bent me veel waard
als ik je zie ben ik van de kaart
die liefde die jij mij geef
heb ik nog nooit beleefd
meisje me hart ik ben jou nooit zat

woensdag 7 december 2011

Poezenplezier

Mijn kleine lieve snorrepoesje zo lief op mijn schoot.
Zij is er haast niet van af te krijgen!
Ik rook wel shaggies als ze op mijn schoot zit, want anders hou ik het niet vol.
Zij is héél lief en ik hou héél veel van haar. Ze zit nu op mijn dekbed zich te wassen, dat schijnt een goed teken te zijn volgens madam de Guise, één van mijn oude buurvrouwen.
Mijn poes heet Scheetje, dat is een rare naam,ja!
De vorige eigenaar noemde haar zo!
Ik schaamde me voor die naam, maar toen ze een keer in paniek was door de hond van mijn buurjongen,schaamde ik me helemaal niet meer voor die naam en ik riep
de hele dag Scheetje, Scheetje, Scheetje-uiteindelijk kwam ze s'avonds weer terug, ik was dolblij.
Zij (mijn poes) heeft nog veel meer beleefd, maar dat schrijf ik een andere keer wel.

Geschreven door Catwoman.

Bloghuis: laat je kennen!

Het pas opgerichte Bloghuis is ervoor om mensen te laten werken aan zelfexpressie. Het is een voorrecht van deze tijd om gemakkelijk te kunnen publiceren op het internet. Als je wilt kun je je ziel op straat leggen en jezelf werkelijk laten kennen. Wat kan het nut hier van zijn? Het kan bevrijdend zijn om iets te laten zien van jezelf en diepe angsten en aspiraties van jezelf te delen met anderen. Toen ik zo'n jaar of achttien was, was mijn leven één groot geheim. Ik had angsten, verwachtingen en verlangens die ik met niemand kon delen. Eigenlijk is dit niet juist gezegd, want ik had het wel kunnen zeggen aan iemand, maar iets in mij verhinderde dat. Ik dacht dat mijn angsten en lusten "onzegbaar" waren. Later heb ik geleerd dat bijna niets "onzegbaar" is. Alles wat in woorden te vatten is kan gecommuniceerd worden en er is een grote kans dat anderen je gedachten zullen herkennen. In Duitsland in de jaren dertig, de begintijd van de vervolging van de Joden, zongen zij: "Die Gedanken sind frei"... De gedachten zijn werkelijk vrij en alles dat gedacht kan worden is vanuit de aard der zaak "denkbaar". De meeste gedachten die wij hebben zijn helemaal niet zo vreemd als we vaak geneigd zijn om te veronderstellen. De geheimen die wij hebben zijn vaak geheimen die we gemeenschappelijk hebben met onze medemensen...

In de lente van 1989 heb ik mijn ziel geledigd en op straat gegooid. De aanleiding was een heftig gevoel van verbondheid met mijn medemensen en een eufoor gevoel van liefde dat ik ervoer. Het bleek later een psychose te zijn, maar ik weet dat ik sindsdien een open houding heb aangenomen en nooit meer heb toegestaan dat mijn geest de "Giftige Vrucht" werd die het voor die tijd geweest was. Natuurlijk heb ik schaamte gekend en het feit dat ik in die bewuste lente van 1989 mezelf publiekelijk als "Verlosser" had geprofileerd heeft me mijn halve leven achtervolgd. Een van de dingen waar ik me het meest voor geschaamd heb is altijd de "hoogmoed" geweest. Weinig dingen vind ik zo gênant als misplaatste trots en lang heb ik rondgelopen met het gevoel alsof ieder mens die ik op straat tegenkwam, me onderuit zou kunnen halen met een woord of een gebaar en plotseling in lachen uit zou kunnen barsten bij het zien van mijn gezicht...

Zelfexpressie is belangrijk om voor jezelf een identiteit vast te stellen en werkelijk een plek tussen de anderen te krijgen. Als je jezelf heel erg verbergt voor de anderen, zul je merken dat de plaats die je inneemt steeds kleiner lijkt te worden, en op het laatst weet je niet eens meer wie je zelf bent en wat je hier doet... Zelfexpressie is gezond en het is een zegen van de moderne tijd dat er zoveel middelen van communicatie zijn. Daarom het Bloghuis!

gedichten van robbie

Onzekerheid
Waarom twijfel je toch elke keer Waarom die onzekerheid over je toch steeds maar weer.
Waarom blijf je niet in jezelf geloven.
En roep je jezelf vertrouwen niet weer naar boven.
Weet je niet waar je moet beginnen Je weet toch de mooiste schoonheid zit van binnen
Probeer deze eens te uiten Dan komt hij vanzelf weer naar buiten Kijk eens in de spiegel en zegt "IK MAG ER BEST ZIJN"En na een tijdje voelt ook dit aan als heel fijn.
Je moet meer op jezelf gaan vertrouwen.
Dan kun je ook meer van anderen en van je zelf gaan houden



Geen woorden

Hier zijn geen woorden voor

Geen woorden om dit gevoel nog uit te leggen

Geen woorden uit angst te veel te zeggen

Geen woorden om maar niet te hoeven zeggen wat je nu voelt

Geen woorden uit angst niet te zeggen wat ik bedoeld

Geen woorden die deze pijn kunnen verzachten

Geen woorden van wie had zo iets nou kunnen verwachten

Geen woorden die zeggen houd moed in t leven

Ik heb geen woorden kan je alleen mijn steun nog maar geven

Ik heb geen woorden alleen nog maar vragen

Als god van ons houd waarom doet hij ons dan pijn

Waarom neemt hij juist de gene weg die ons zo dierbaar zijn

Is dit zijn manier ons zijn liefde te geven

Waarom nou zo jong verlaat zij nu t leven

De leegte de stilte waarom nou die pijn van t missen

Ik heb geen antwoord ik blijf maar gissen

Mijn steun is alles wat ik nu nog kan geven

Ik hoop dat het weer moed geeft in t verdere leven