Een paar woorden van wijsheid.

"In eenzaamheid verwelkt de roos"

L.M. Wiltens

Dit kun je op een aantal manieren interpreteren, denk er maar over na.

De mens die negeert.

Ik ben blij eigenlijk dat ik mijn woorden en filosofieën kwijt kan aan deze wereld. Ik hoop ook dat mensen hiermee wat gaan doen en niet stilstaan en geen progressie vormen, hiermee bedoel ik dat mensen zich niet tot een besluit vormen waar ze niet mee eens zijn en dat er weer onenigheden komen.

Dit zie ik maar al te vaak gebeuren in de vorm van de Occupy-beweging. No offence hoor, mensen die deze beweging volgen. Maar met een tentje voor beursplein staan dat zal zeer zeker geen indruk achterlaten op de 9-5 werkenden die hun baantje volgen en blindelings als een kudde schapen hersenloos werken, werken, werken.

Kuddedieren

Het begrip kuddedieren kun je zien als mensen die niks doorhebben van de hedendaagse sleur. Alleen maar voor zich uitkijken en doen wat de regering hen voorschotelt. Ik ben totaal geen anarchist daar zie ik ook het nut niet van in. Iemand moet hun wakker maken en laten realiseren dat dit anders kan. Laat mij dat zijn. Ik hoop dat veel mensen dit doorgeven en dit zich uit tot een levenswijze, een wijze dat ze kunnen volgen en er vrede mee hebben om zo door te leven.

Een wijze dat zich niet uit tot beperking, eerder een gevoel van vrijheid. Vrijheid om te denken, vrijheid om te doen, vrijheid om te leven. Geen restrictie tot je eigen leven. Laat dit een duidelijke boodschap zijn en laat dit zich vormen tot een socialer Nederland.

Vandaag de dag, hoe het in feite zou moeten zijn

In mijn ideale wereld bestaat er zoiets als solidariteit(wat het woord inhoudt zou je kunnen opzoeken op wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Solidariteit_(ethiek)

De manier waarop mensen hedendaags leven en zoals ik het zie is dat mensen langs elkaar heen lopen en stoïcijns voor zich uit kijken zonder een woord met elkaar te wisselen. Dit staat garant voor verandering, hoe dan ook...

Een betere wereld begint met jezelf is een bekend begrip. Je zou eigenlijk bij jezelf moeten beginnen en eens zomaar een wildvreemd persoon aanspreken en kijken hoe dat loopt. Niet iedereen zal dat aangrijpen en doorgaan.

Een goed voorbeeld is wat ik vandaag meegemaakt heb, is dat ik een sigaret aan een man vroeg en die het mij afwees. Ik zei dat ik in de uitkering zat en dat ik afgekeurd ben voor werk. De man zei dat ik maar sneller moest werken en dat ik maar ging werken aan mijn image, iets waar ik niet compleet achter sta. Het probleem met dat soort mensen is dat ze oogkleppen voor hun ogen hebben en de wereld als een zwart-witte massa zien. Dit vind ik jammer.

Terug te gaan op mijn ideale wereld. Hoe dit veranderd zou moeten worden is dat mensen mijn ideologie volgen en zich niet afsluiten voor hun idealen. In feite is dat ieder mens anders is maar in elk mens zit iets waarmee ze zich kunnen indentificeren.

Ik roep niet op tot demonstraties, ik vraag voor solidariteit.

Tot zover mijn eerste blog.