Bij deze even proberen wat letters met dit toetsenbord te toveren. Letters worden zinnen en zinnen worden dit verhaaltje:

Enige jaren geleden ben ik tegen mijn zin opgenomen in dijkzigt. Op dat moment was ik behoorlijk de weg kwijt werkeloos veel blowen en gebruikmakend van de gastvrijheid van mijn ouders. In dat dijkzigt ben ik tegen mijn zin aan ''antipsychotica'' gebracht. Ongeveer een jaar geleden werd ik tegen mijn wil opgenomen in bavo capelle. Op deze plek ben ik weer tegen mijn zin gedwongen tot middelen. Deze middelen gaven mij symtomen die ik het best kan omschrijven als chemische castratie. De pijnschokken in mij scrotum bleken een paar maanden en een echo later een varocele te hebben veroorzaakt. Dit is een soort opzwelling van de spatader in mijn klote. Het laatste middel dat ze mij daar opdrongen veroorzaakte bij mij zware suicidaliteit. Dus die teringzooi ben ik al gauw elke ochtend uit gaan spugen. Elke ochtend een leugen wat ik ook in de bw waar ik terecht ben gekomen een tijd braaf heb volgehouden. Nadat ik in de bw vertelde dat ik die troep in werkelijkheid niet tot mij nam. Is er weer een hele machine gestart die tot het opdringen van ''antipsychotica'' heeft geleid. Deze middelen leiden tot een brutalisatie van mijn lichaam en nog erger een brutalisatie van mijn ziel. Ik geloof niet in deze middelen voor niemand. Wel begin ik te geloven dat deze middelen bepaalde genen erger aanvallen. Vanuit bepaalde "westerse''/kapitaalistische standpunten lijkt dit een naar verhaal. Ik wil hierbij een uitspraak aanhalen die ik vaker heb gedaan: Sommigen mensen zeggen dat we "de oorlog'' hebben gewonnen. Mogen we ook een traan laten voor alle broeders en zusters die we hebben verloren?

Vorige week ben ik bij een afkickkliniek wezen kijken. Bij deze kliniek kan ik misschien op een positieve manier van de softdrugs afblijven. Vandaag ben ik gestopt met de harder then hard. Iets wat voor mij in ieder geval een opluchting is.