woensdag 7 december 2011

Bloghuis: laat je kennen!

Het pas opgerichte Bloghuis is ervoor om mensen te laten werken aan zelfexpressie. Het is een voorrecht van deze tijd om gemakkelijk te kunnen publiceren op het internet. Als je wilt kun je je ziel op straat leggen en jezelf werkelijk laten kennen. Wat kan het nut hier van zijn? Het kan bevrijdend zijn om iets te laten zien van jezelf en diepe angsten en aspiraties van jezelf te delen met anderen. Toen ik zo'n jaar of achttien was, was mijn leven één groot geheim. Ik had angsten, verwachtingen en verlangens die ik met niemand kon delen. Eigenlijk is dit niet juist gezegd, want ik had het wel kunnen zeggen aan iemand, maar iets in mij verhinderde dat. Ik dacht dat mijn angsten en lusten "onzegbaar" waren. Later heb ik geleerd dat bijna niets "onzegbaar" is. Alles wat in woorden te vatten is kan gecommuniceerd worden en er is een grote kans dat anderen je gedachten zullen herkennen. In Duitsland in de jaren dertig, de begintijd van de vervolging van de Joden, zongen zij: "Die Gedanken sind frei"... De gedachten zijn werkelijk vrij en alles dat gedacht kan worden is vanuit de aard der zaak "denkbaar". De meeste gedachten die wij hebben zijn helemaal niet zo vreemd als we vaak geneigd zijn om te veronderstellen. De geheimen die wij hebben zijn vaak geheimen die we gemeenschappelijk hebben met onze medemensen...

In de lente van 1989 heb ik mijn ziel geledigd en op straat gegooid. De aanleiding was een heftig gevoel van verbondheid met mijn medemensen en een eufoor gevoel van liefde dat ik ervoer. Het bleek later een psychose te zijn, maar ik weet dat ik sindsdien een open houding heb aangenomen en nooit meer heb toegestaan dat mijn geest de "Giftige Vrucht" werd die het voor die tijd geweest was. Natuurlijk heb ik schaamte gekend en het feit dat ik in die bewuste lente van 1989 mezelf publiekelijk als "Verlosser" had geprofileerd heeft me mijn halve leven achtervolgd. Een van de dingen waar ik me het meest voor geschaamd heb is altijd de "hoogmoed" geweest. Weinig dingen vind ik zo gênant als misplaatste trots en lang heb ik rondgelopen met het gevoel alsof ieder mens die ik op straat tegenkwam, me onderuit zou kunnen halen met een woord of een gebaar en plotseling in lachen uit zou kunnen barsten bij het zien van mijn gezicht...

Zelfexpressie is belangrijk om voor jezelf een identiteit vast te stellen en werkelijk een plek tussen de anderen te krijgen. Als je jezelf heel erg verbergt voor de anderen, zul je merken dat de plaats die je inneemt steeds kleiner lijkt te worden, en op het laatst weet je niet eens meer wie je zelf bent en wat je hier doet... Zelfexpressie is gezond en het is een zegen van de moderne tijd dat er zoveel middelen van communicatie zijn. Daarom het Bloghuis!

1 opmerking:

  1. @Linus: Dankjewel voor je bijdrage, Linus. Ik wilde gisteren iets schrijven over zelfexpressie m.b.t. het Bloghuis, maar ik kon toen de woorden niet vinden.
    Je stuk over 'jezelf verbergen voor anderen' vind ik herkenbaar. Ik heb dat vroeger vaak gedaan vanwege een gevoel van angst en onzekerheid. Het bloggen is daarom voor mij een leuke vorm (en oefening) om mijzelf meer te laten zien. Ik kijk uit naar onze volgende bijeenkomst.

    BeantwoordenVerwijderen