woensdag 7 december 2011

gedichten van robbie

Onzekerheid
Waarom twijfel je toch elke keer Waarom die onzekerheid over je toch steeds maar weer.
Waarom blijf je niet in jezelf geloven.
En roep je jezelf vertrouwen niet weer naar boven.
Weet je niet waar je moet beginnen Je weet toch de mooiste schoonheid zit van binnen
Probeer deze eens te uiten Dan komt hij vanzelf weer naar buiten Kijk eens in de spiegel en zegt "IK MAG ER BEST ZIJN"En na een tijdje voelt ook dit aan als heel fijn.
Je moet meer op jezelf gaan vertrouwen.
Dan kun je ook meer van anderen en van je zelf gaan houden



Geen woorden

Hier zijn geen woorden voor

Geen woorden om dit gevoel nog uit te leggen

Geen woorden uit angst te veel te zeggen

Geen woorden om maar niet te hoeven zeggen wat je nu voelt

Geen woorden uit angst niet te zeggen wat ik bedoeld

Geen woorden die deze pijn kunnen verzachten

Geen woorden van wie had zo iets nou kunnen verwachten

Geen woorden die zeggen houd moed in t leven

Ik heb geen woorden kan je alleen mijn steun nog maar geven

Ik heb geen woorden alleen nog maar vragen

Als god van ons houd waarom doet hij ons dan pijn

Waarom neemt hij juist de gene weg die ons zo dierbaar zijn

Is dit zijn manier ons zijn liefde te geven

Waarom nou zo jong verlaat zij nu t leven

De leegte de stilte waarom nou die pijn van t missen

Ik heb geen antwoord ik blijf maar gissen

Mijn steun is alles wat ik nu nog kan geven

Ik hoop dat het weer moed geeft in t verdere leven

1 opmerking:

  1. @Robbie: Dankjewel voor het plaatsen van de eerste blogposts. Ik heb genoten van onze eerste bijeenkomst.

    Wat een herkenbare thema: onzekerheid. Ik kijk uit naar volgende week, Robbie.

    BeantwoordenVerwijderen