ergenissen!!!

Beste bloggers/lezers,

Ik zal me even netjes voorstellen.
Mijn naam is Sasha Kalmez, ik ben zelf ook een bewoner van de Pameijer.
Ik heb wat ergenissen en naar mijn iedee heeft iedereen hier af en toe wat last ervan.
De een spreekt het uit, terwijl de ander juist heel bescheiden is.

Sorry, het spijt me.
Je altijd maar moeten excuseren en met de grote hindernis, je meent het niet!
Nou moet u mij maar excuseren, want ik snap het niet.
Tot grote verbazing' door inprenting ook bij mij is aangeslagen.

Ik zal u vertellen waarom het naar mijn idee zo is en waarom het zo irritant is:
Als kleinkind zijnde was dit ook een grote ergenis. Ga maar eens na hoe vaak u sorry heb moeten zeggen, nog erger nog zonder het te menen.
Ik neem aan dat dit herkenbaar is voor velen die dit lezen.
U bent stout geweest, heb snoep uit de trommel gejat tenminste dat maken ze ervan.
U wordt betrapt en het eerste wat ze zeggen is "dat mag niet!" Wat zeg je dan?
Sorry is het eerste wat u zegt, want groeiende kwam u er achter dat dat het is wat ze van u verwachten en willen horen. U leert ook dat het effect heeft. Want het na het sorry zeggen komt vaak een beloning.

Zo is dit bij ons ingeprent!, denk ik.

Naarmate u ouder word, word dit pas irritant. Dan verwachten ze van u dat bij de meest bijzondere omstandigheden sorry word gezegt en aanvaard.
Neem bijvoorbeeld een ruzie tussen u en een familielid, hij/zij heeft wat verkeerds gedaan en verwacht van u met een sorry dat het goed is. Maar voor hem/haar is het ook een ergenis, hem/haar is verteld je overal voor te exuseren en dat het daarmee wel moet lukken.... Voor bijde kant een grote ongemak!

Waarom het mij zo hoog zit, is omdat iedereen na het lezen hiervan twee keer nadenkt voordat ze sorry zeggen, maar hiervoor nooit iets er over heeft gezegt of opgemerkt.
Jongens ik sla het vanaf nu over: sorry zeg je als je het meent en niet omdat het moet.